Zapalenie pęcherza moczowego.
Objawy kliniczne:
Obserwuje się hematurię, utrudnione, bolesne oddawanie moczu i utratę apetytu. Zapalenie pęcherza może być następstwem zakażenia bakteryjnego, a także kamicy moczowej (zwykle spotyka się w tych przypadkach struwity).
Leczenie:
Należy w miarę możliwości przeprowadzić badanie moczu oraz podjąć terapię antybiotykową.
ZĘBY
Przerost siekaczy.
Zęby wiewiórek rosną stale przez całe życie zwierząt, należy więc zapewnić im dostęp do odpowiedniej ilości drewna, ciastek dla psów, orzechów itp., aby umożliwić im gryzienie i ścieranie zębów. W przypadku karmienia zbyt dużą ilością miękkiego pokarmu zęby będą przerastać i dolne siekacze mogą zacząć drażnić nozdrza.
Zęby można przytrzeć. Jeśli zwierzę nie jest przyzwyczajone do trzymania zabieg trzeba przeprowadzić w znieczuleniu. Do karmy należy dodać więcej twardych składników. Konieczne może okazać się okresowe przycieranie zębów. Jeśli zabieg ten wiąże się ze zbyt dużym stresem dla zwierzęcia należy rozważyć możliwość usunięcia siekaczy w znieczuleniu ogólnym.
Czasami zdarza się, że szczęka i zęby mogą ulec przemieszczeniu w następstwie upadku lub walki i wówczas konieczne jest regularne przycinanie zębów. Zabieg ten można przeprowadzić jedynie wtedy, gdy nie powoduje stresowania zwierzęcia, w przeciwnym wypadku należy wziąć pod uwagę dokonanie eutanazji.
Próchnica zębów.
Próchnica zębów jest często spotykana u wiewiórek karmionych dużą ilością węglowodanów lub dietą o wysokiej kwasowości. W przypadku, gdy pomiędzy zębami utkwi ciało obce, również pojawia się wzmożone ślinienie i utrudnione pobieranie pokarmu, wówczas konieczne jest zbadanie jamy ustnej, najlepiej w znieczuleniu ogólnym.
ŻOŁĄDEK I JELITA
Biegunka tła pokarmowego.
Najczęstszą przyczyną biegunki jest nagła zmian pokarmu lub przekarmienie warzywami. Jeśli pozwoli się na pozostawanie świeżego pożywienia w spiżarni zwierzęcia i na jego gnicie, również można spodziewać się wystąpienia biegunki. Karmiące samice mogą wydalać miękkie stolce, jest to zjawisko normalne.
Leczenie:
Jeśli biegunka jest wywoływana nagłą zmianą diety, należy odstawić wszelkie świeże składniki i podawać jedynie siano i suche mieszanki. Działanie ściągające posiadają:
Na pokarm suchy można posypać sproszkowaną marantę.
Biegunka wywołana bakteryjnym zapaleniem jelit.
Biegunka może być spowodowana bakteryjnym zapaleniem jelit. Dzikie gryzonie, jak np. myszy mogą przenosić Salmonella spp., które mogą powodować biegunkę i utratę kondycji wiewiórek.
Leczenie:
Należy podjąć terapię antybiotykową i podawać:
oraz zmodyfikować dietę.
Zatwardzenie.
Przyczyny:
Zwykle zatwardzenie związane jest ze zjedzeniem i zastojem niewłaściwego tworzywa służącego za ściółkę: waty, delikatnej bawełny używanej do wypełniania poduszek lub gazety.
Objawy kliniczne:
Wiewiórka może okazywać objawy dyskomfortu w jamie brzusznej i wzdęcia.
Leczenie:
Należy podawać dobrej jakości siano i obfitą ilość wilgotnej, świeżej karmy. Aby ułatwić oddawanie kały można dodać do diety jedną, dwie krople tranu.
UKŁAD ODDECHOWY
Zapalenie płuc.
Rozwojowi zapalenia płuc sprzyjają złe warunki chowu zwierząt, zwłaszcza trzymanie w wilgotnym otoczeniu i zbytnie zagęszczenie. Wiewiórki mogą zarażać się wirusem grypy od zakażonych ludzi. Grypa u wiewiórek jest zwykle chorobą śmiertelną.
Objawy kliniczne:
Chore zwierzę przyjmuje zgarbioną postawę, zwykle ma przyspieszony oddech i traci apetyt.
Leczenie:
Chore zwierzęta należy umieścić w odosobnieniu, w czystej, ciepłej i dobrze wentylowanej klatce szpitalnej. Można podawać z wodą do picia antybiotyki, a obok klatki dobrze jest umieścić maść zawierającą metanol.
Zapalenie nosa.
Objawy kliniczne:
Takie objawy kliniczne mogą być spowodowane przerostem siekaczy lub próchnicą zębów wywołaną zalegającymi ciałami obcymi w jamie ustnej. W takich przypadkach należy podjąć odpowiednie postępowanie lecznicze.
OKO
Owrzodzenie rogówki i wypływ z worków spojówkowych.
Przyczyny:
Owrzodzenie rogówki i wypływ z worków spojówkowych są najczęściej spowodowane otarciem o ściółkę lub walkami.
Leczenie:
O ile to możliwe, oko należy przepłukać woda lub łagodnym roztworem soli oraz należy użyć odpowiedniej maści okulistycznej, najlepiej takiej, którą można stosować raz dziennie w celu uniknięcia nadmiernego stresu związanego z leczeniem.
Zaćma.
Zaćma i spowodowana nią utrata wzroku spotykane są u starszych zwierząt, szczególnie samców. Uważa się, że ma podłożenie dziedziczne. Chore zwierzęta mogą sobie radzić w małych klatkach z niewielką liczbą przedmiotów umieszczonych wewnątrz.
UKŁAD MIĘŚNIOWO - SZKIELETOWY
Złamania
Złamania mogą leczyć się bez pomocy z zewnątrz i o ile jest to możliwe, należy unikać zakładania opatrunków, ponieważ zwiększają one prawdopodobieństwo samo obrażeń i dalszych urazów. W skomplikowanych przypadkach złamania można leczyć poprzez amputację kończyny, który to zabieg wydaje się być dobrze tolerowany przez wiewiórki ziemne.
Zdarza się, że wiewiórki wcisną palce pomiędzy druty klatki. W tych przypadkach zwykle tkanka martwicza oddziela się od zdrowej i rana leczy się bez potrzeby podejmowania leczenia.
ZMIANY RÓŻNE
Porażenie klatkowe.
Uważa się, że przyczyną porażenia jest niedobór witaminy E, może być to jednakże objaw:
Objawy kliniczne:
Sztywność, niechęć to ruchu, wleczenie kończyn tylnych.
Leczenie:
Należy karmić zwierzęta zbilansowaną karmą, można jedzenie posypać dodatkową porcją kiełków pszenicy (bogate źródło witaminy E)
Napady drgawkowe.
U wiewiórek ziemnych opisano występowanie padaczki, jak również bakteryjnego i wirusowego zapalenia opon mózgowo – rdzeniowych.
