Króliki są coraz bardziej popularnymi domowymi zwierzątkami. By uchronić je przed powszechnymi chorobami zakaźnymi (myksomatoza, pomór królików, katar królików) należy wdrożyć szczepienia profilaktyczne jak w przypadku psów czy kotów. Niestety nie jest to jeszcze zbyt popularne, zostały jednak opracowane schematy szczepień.Myksomatoza: wysoce zaraźliwa choroba wirusowa królików domowych oraz dzikich; wywołuje ją Leporipoxvirus myksomatozy (dwa subtypy). Śmiertelność dochodzi do 100%. Rezerwuar stanowią dzikie króliki; do zakażenia może dojść przez wydzieliny ciała bezpośrednio oraz dzięki wektorom (owady, pchły, roztocza).
Choroba krwotoczna królików (pomór królików) – również choroba wirusowa, wywołuje ją RHD – Virus z rodziny Caliciviridae (wiele serotypów). Króliki do drugiego miesiąca życia nie są podatne na zakażenie. Śmiertelność również 100%. Zakażenie poprzez wydzieliny ciała bezpośrednio oraz poprzez wektory (podobnie jak myksomatoza).
Katar królików – polietiologiczna choroba bakteryjna wywoływana głównie przez Pasteurella multocida, Bordetella bronchiseptica. Narażone są zwierzęta poddane niewłaściwym warunkom utrzymania.
Szczepienia bezwzględne (każdy królik powinien być im poddawany):
Szczepienie podstawowe w wieku 4-6 tygodni na myksomatozę oraz pomór; po czterech tygodniach powtórzenie szczepienia. Dawki przypominające co sześć miesięcy w przypadku myksomatozy oraz co dwanaście miesięcy w przypadku pomoru. Przykładowe szczepionki:
Cunivac Myxo (szczepionka żywa, atenuowana; stosowana podskórnie)
Cunivac RHD (szczepionka inaktywowana, wodna zawiesina do stosowania podskórnego lub domięśniowego)
Zwykłe podskórne szczepienie przeciwko myksomatozie chroni po 12-20 dniach; najnowszy wynalazek – szczepienie intradermalne w ucho chroni już po 9 dniach.
Szczepienia względne:
Katar królików – szczepimy tylko w sytuacji, gdy nasz pupil ma brać udział w wystawach, gdy narażenie na patogen obecny w dużych zagęszczeniach zwierząt nakłada się na immunosupresję wywołaną stresem.
Szczepienie podstawowe: 4-6 tygodni, powtórzenie po dwóch tygodniach i potem co sześć miesięcy lub co roku dawki przypominające (zawsze dwukrotnie z dwutygodniowym odstępem). Przykładowa szczepionka: Cunivac Past (Pasteurella multocida inaktywowana, toxoid; Bordetella bronchiseptica inaktywowana).
Skuteczność szczepienia jest dyskusyjna, gdyż chorobę tą wywołuje wiele różnych czynników (Pasteurella multocida i Bordetella bronchiseptica to główne, ale nie jedyne patogeny); poza tym w przypadku Pasteurella multocida przeciwciała jedynie ograniczają rozprzestrzenianie się choroby, nie chronią zaś przed samym zakażeniem (dlatego zaszczepiony królik też może zachorować, jednak przebieg choroby jest łagodniejszy). Szczepienie to może być też stosowane jako terapia uzupełniająca przy przewlekłym katarze.
Informacje te zostały zgromadzone podczas realizowania bloku Heimtiere/Gesundheitsvorsorge na LMU Monachium.
stud.wet. Katarzyna Paździor
